İşçi Emekçi Kadın Komisyonları, 18 Mayıs 2025 tarihinde, farklı illerden ve üniversitelerden kadınların katılımıyla Türkiye Meclisi’ni topladı. İEKK, geride kalan dönemin mücadele gündemlerini kadınlar cephesinden değerlendirdi, bu sürecin ortaya koydukları üzerinden çalışma planını belirledi.
Türkiye meclisinde ilk oturum “8 Mart, 19 Mart halk hareketi ve 1 Mayıs sürecinde kadınlar” başlığı ile gerçekleşti. Bir önceki meclisten bugüne geçen yaklaşık 8 aylık süreç değerlendirildi. Kapitalizmin krizinin emekçi kadınlara yansımaları ve iktidarın kadın düşmanı politikaları ele alındı. “Aile Yılı” kapsamında gündeme gelen başlıklar değerlendirildi. Ardından 19 Mart halk hareketi, 1 Mayıs ve kadınların bu süreçte tuttuğu yer tartışıldı. Kadınların harekete aktif olarak katıldığı ancak kendi talepleriyle alanlarda olmadığı vurgulandı. Sunum, kapsamlı saldırılara karşı biriken öfke ve tepkiyi açığa çıkarmanın, kadın işçileri ve genç kadınları örgütlü zeminlere kazanmanın öneminin vurgulanması ile sonlandırıldı.
İkinci oturum “İşçi direnişleri, kadın işçilerin mücadele talepleri, işçi direnişlerine müdahale” başlığı ile gerçekleşti. Pandemi sürecinden bugüne kadın işçilerin ağırlıkta olduğu direnişler ele alındı. Kadın işçilerin direnişlerde sergilediği kararlı duruşa vurgu yapıldı. Oturum, işçi direnişlerine müdahale, yöntem ve araçlarının tartışılması ile sonlandırıldı.
Ayrıca Temel Conta, TKIS Perde, Portakal Plastik, TPI, DİGEL Tekstil, DYO, Erlau işçileri başta olmak üzere direnen ve mücadele eden işçiler selamlandı.
Üçüncü oturumda ise önümüzdeki dönem gündemleri ele alınarak planlamalar yapıldı.
Bu kapsamda alınan kararlar şunlar:
*Sömürü düzeninin yarattığı sorunların işçi ve emekçi kadınların yaşamlarını daha da ağırlaştırdığı, bununla birlikte 19 Mart sonrasında geniş kitlelerde biriken öfke ve tepkinin de açığa çıktığı bir dönemde, “Krizin faturasına, baskıya ve şiddete” karşı direniş ve örgütlenme çağrısının yükseltilmesi,
*Ülkenin dört bir yanında devam eden, kadınların da ön saflarla yer aldığı işçi direnişleri ile dayanışmanın büyütülmesi, seslerini sanayi havzalarına yaymaya dönük çabanın sürdürülmesi,
*TİS taslaklarında ve direnişlerde kadın işçilerin sorunlarının ve taleplerinin görünür kılınması için çalışmalar yürütülmesi,
*Onlarca metal fabrikasına yayılan, kadın işçilerin ve işçi eşlerinin de kararlılıklarıyla yer aldığı Metal Fırtına deneyiminin kadın işçilere taşınması,
* Savaş ve saldırganlık politikaları karşısında ezilen halklarla dayanışmanın büyütülmesi.
İşçi Emekçi Kadın Komisyonları Türkiye Meclisi, çifte sömürüye ve zorbalık düzenine karşı örgütlenme ve direniş çağrısı ile son buldu.
