Şireci direnişini işçilerin bilincinde ve eyleminde yarattığı değişimden kavramak, buradan ileri çekme çabası içine girmek, kazanımın gerçek yönünün belirginleşmesini sağlayacaktır. Öncü ve devrimci işçilerin yapması gereken, hızla daha güçlü bir örgütlenme seferberliğine girmektir.
Şireci tekstil işçileri kendilerine dayatılan sefalet ücretine karşı üretimden gelen güçlerini kullandılar. Şireci kapitalisti işçilerin 15.500 TL gibi çok sınırlı ücret talebini karşılamak yerine bir dizi saldırıyı devreye soktu. Bu saldırılarla işçilerin iradesini kırmaya çalıştı. Şireci işçileri kararlı tutumlarını sürdürünce, kapitalistlerin imdadına bu sefer düzen partileri ve devlet koştu. İyi Parti, CHP ve AKP milletvekilleri, AKP’li Antep belediye başkanı vakit kaybetmeden konu ile “ilgilenmeye” başladılar. Kimileri sosyal medya paylaşımıyla, kimileri doğrudan fabrikaya gelerek işçilere işbaşı yapmaları için çağrı yaptılar.
Şireci işçilerine dayatılan koşullar Antep ve çevre kentlerde çalışan tüm işçilerin ortak sorunudur. Sermayenin temsilcisi düzen partileri tam da bu nedenle Şireci’deki direnişin bir kent direnişine, oradan bütün ülkeyi etkileyen bir sürece dönüşmesini engellemek için hızla devreye girdiler. Onlar için esas sorun işçilerin açlığı değil sermayedarların işçilere dayattığı kölelik koşullarının devam etmesidir. Attıkları her adımla bunu göstermişlerdir.
Şireci’de gerçekler bir kere daha gün yüzüne çıkmıştır. Milyonların desteğini almak için birbiriyle dalaşan düzen partilerinin, sermayenin çıkarları söz konusu olduğunda aynı paydada nasıl birleştiği tüm çıplaklığıyla ortaya serilmiştir.
Şireci direnişi aynı zamanda işçi ve emekçilerin örgütlülüğünün ve bilincinin henüz mücadelesinin daha gerisinde olduğu gerçeğine de ayna tutmuştur. Yan yana fabrikalarda çalışan ve aynı sorunları yaşayan binlerce işçi, bu zayıflık nedeniyle ortak talepler ekseninde ortak direnişi örgütleyememiştir.
Şireci’de alınan ücret artışı sınırlıdır, hızla eriyecektir. Fakat direnişin asıl kazanımı en sınırlı taleplerin dahi mücadele ile kazanılabileceğini göstermiş olmasıdır. Şireci direnişini işçilerin bilincinde ve eyleminde yarattığı değişimden kavramak, buradan ileri çekme çabası içine girmek, kazanımın gerçek yönünün belirginleşmesini sağlayacaktır. Öncü ve devrimci işçilerin yapması gereken, hızla daha güçlü bir örgütlenme seferberliğine girmektir.
