Türkiye Varlık Fonu, sermaye için yeni kâr kapılarının açılmasının, işçi ve emekçiler için ise sömürü ve sefaletin katmerli hale gelmesinin adıdır.
Toplam 12 şirket Türkiye Varlık Fonu’na devredildi. Koza Altın’ın da içinde yer aldığı şirketleri Tayyip Erdoğan’ın dilediği gibi yönetmesinin önü açıldı. Zira Varlık Fonu her tür denetimden azade.
Tayyip Erdoğan’ın hedefi ülkeyi anonim şirket gibi yönetmekti. Türkiye Varlık Fonu’nun kurulması da bunun adımlarından biri oldu. Taşınır ve taşınamaz birçok varlık fona aktarıldı.
15 Temmuz darbe girişiminin ardından gündeme getirilen fon, özelleştirme saldırısının özel bir biçimiydi. Fona devredilen varlıkların toplamı yaklaşık 200 milyar dolardı.
Varlık Fonu’nun kurulmasından tek adam yönetimi kârlı çıktı. Uluslararası sermaye kârlı çıktı. Türk burjuvazisi kârlı çıktı. Bu fon rant ekonomisinin dümenindeki kapitalistlere can suyu oldu.
Varlık Fonu sermayeye teşvik fonudur. Kapitalistlere vergi indirimi sağlama fonudur. Dış borcu tırmandırma fonudur. Bütçeyi faiz ödeme bütçesine dönüştürme fonudur. Şehir hastaneleri vb. müşteri garantili işleri yapan sermayedarlara kaynak aktarma fonudur. Borç yükünü emekçilerin sırtına yükleme fonudur. Emekçi çocuklarının geleceklerini ipotek altına alma fonudur.
Varlık fonu” paralel” hazinedir! Borçlanma ve ipotek fonudur! Uluslararası sermaye kuruluşlarına güven verme fonudur. Üç kuruş kredi alabilmek için ülkenin tüm kaynaklarını uluslararası sermayeye sunma fonudur.
Varlık Fonu, fona devredilen ve şirketleştirilen kamu kuruluşlarında çalışan emekçiler için güvencesiz çalışma demektir. Belirli süreli sözleşmeli çalışma demektir. Düşük ücretlere mahkûm olmak demektir. Örneğin Varlık Fonu’na devredilen PTT çalışanları bir KHK ile kamu personel rejimi dışına çıkarıldı. İdari hizmet sözleşmesi adı altında güvencesiz çalışmaya mahkûm edildi. Emekçilerin içine itildiği sömürü koşulları, kamu kurumlarının şirketleştirilmesi ve kaderinin tek adama bağlanması ile daha da ağırlaştı.
Türkiye Varlık Fonu, sermaye için yeni kâr kapılarının açılmasının, işçi ve emekçiler için ise sömürü ve sefaletin katmerli hale gelmesinin adıdır.
